حرفهای نشنیدنی

حتی اگر صدایم به تو نمی رسد، با تو سخن خواهم گفت. من تمام دردم را در این واژه ها می ریزم. 

برای قلبی که عاشقم نبوده است، برای دستی که هرگز مرا نوازش نکرده است، برای استخوان هایی که در آغوشم فشرده نشده است، تو خوب میدانی که بیش از این نمیتوانم دوستت داشته باشم. 

من تو را در انبوه موشک ها، گرانی ها، گریه ها، خنده ها، دروغ ها و ترس ها دوست خواهم داشت. من در انبوه جمعیت که صدایشان گوش آدم را کر میکند، فریاد میکشم که دوستت دارم. حتی اگر سیلاب بلوچستان به اینجا برسد، من لب هایم را از لب هایت جدا نخواهم کرد. بلکه این زندگی برای من معنای شاعرانه ای پیدا کند، حال و هوای عاشقانه ای به من دست بدهد.

اما همچون منی که هیچوقت صدایم به تو نمی رسد.

+چه خبر دارید از مشتاق الیه بی وفا؟ من که میدانم حالش خوب است. سلام میرساند.

همگی خوب هستید؟